این نوع نادر تومور استخوانی معمولاً در پایه جمجمه یا در استخوان‌های تحتانی ستون فقرات ایجاد می‌شود. به طور کلی به کندی رشد می کند و به ندرت به سایر نواحی بدن گسترش می یابد. با این حال، حذف کامل آن می تواند چالش برانگیز باشد و احتمال عود در محل اولیه وجود دارد.

جراحی معمولاً درمان اولیه این تومورها است و نوع خاص جراحی به محل تومور بستگی دارد. برای تومورهای ستون فقرات، معمولاً یک اکسیزیون گسترده برای برداشتن تومور همراه با برخی از بافت‌های سالم اطراف انجام می‌شود. با این حال، در برخی موارد، ممکن است حذف کل تومور امکان پذیر نباشد، به خصوص اگر نخاع و اعصاب مجاور را درگیر کند.

حذف کامل تومورهای واقع در قاعده جمجمه به دلیل نزدیکی به ساختارهای حیاتی مانند ساقه مغز و نخاع، اغلب چالش برانگیز است. در این موارد، کورتاژ معمولاً برای استخراج هر چه بیشتر تومور انجام می شود. این روش ممکن است از طریق یک برش در جمجمه یا از طریق یک سوراخ کوچک ایجاد شده در پشت بینی انجام شود.

رادیوتراپی ممکن است پس از جراحی برای کاهش خطر بازگشت تومور انجام شود. پزشکان معمولاً از تکنیک‌هایی استفاده می‌کنند که کنترل دقیق تابش را امکان‌پذیر می‌سازد، مانند درمان با پرتو پروتون یا intensity-modulated radiation therapy (IMRT).

در صورتی که به دلایلی نتوان تومور را با جراحی خارج کرد، رادیوتراپی نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. کوردوما می تواند سال ها پس از درمان، عود کند و پیگیری طولانی مدت ضروری است. در صورت بازگشت تومور، گزینه‌های درمانی ممکن است، شامل جراحی و/یا پرتودرمانی باشد. شیمی درمانی به طور کلی برای کوردوما موثر نیست. با این حال، داروهای هدفمند جدیدتر مانند ایماتینیب، داساتینیب یا سونیتینیب ممکن‌است در درمان این تومورها مفید باشند.