درمان کندروسارکوم عمدتاً بر اساس موارد زیر است:
هنگامی که بیوپسی تومور تشخیص را تأیید کرد، جراحی معمولاً برای برداشتن تومور، اولین درمان است.
برای کندروسارکوم های درجه پایین واقع در استخوان بازو یا پا، کورتاژ (برش داخل ضایعه) ممکن است در نظر گرفته شود. پس از برداشتن تومور، این ناحیه ممکن است با یک ماده شیمیایی مانند فنل یا با سرمای شدید (کرایوتراپی) درمان شود تا سلول های سرطانی باقیمانده از بین بروند. سپس سوراخ موجود در استخوان را می توان با سیمان استخوان یا پیوند استخوان پر کرد. اگر کورتاژ یک گزینه نباشد، یک اکسیزیون گسترده (یا جراحی حفظ اندام یا قطع عضو) ضروری است.
برای کندروسارکوم های درجه پایین در سایر استخوان ها و برای همه کندروسارکوم های درجه بالاتر، احتمالاً به جراحی گسترده تری نیاز است. جراحی حفظ اندام ممکن است گزینه ای برای تومورهای استخوان بازو یا پا باشد. با این حال، گاهی اوقات قطع عضو ممکن است گزینه بهتری برای حذف کامل سرطان باشد.
درمان کندروسارکوم در جمجمه میتواند سخت باشد. اغلب به سختی با جراحی به طور کامل برداشته میشوند، که ممکن است عوارض جانبی جدی ایجادکند. برخی از تومورهای درجه پایین را میتوان با کورتاژ درمان کرد.
برای تومورهایی که برداشتن کامل آنها سختتر است، پرتودرمانی ممکن است قبل و/یا بعد از جراحی انجام شود. در صورتی که به دلایلی امکان انجام جراحی وجود نداشته باشد، میتوان از پرتودرمانی نیز استفاده کرد. سلول های کندروسارکوم به راحتی توسط اشعه از بین نمی روند، بنابراین دوزهای بالایی لازم است. تکنیکهایی مانند پرتودرمانی تعدیلشده با شدت (IMRT) یا تابش پرتو پروتوناحتمالاً مؤثرترین برای درمان این تومورها هستند.
کندروسارکوم هایی که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته اند ممکن است به سختی درمان شوند.
شیمیدرمانی (chemo) معمولاً در برابر سلولهای کندروسارکوم خیلی مؤثر نیست، بنابراین اغلب برای درمان این نوع سرطان استفاده نمیشود. با این حال، شیمیدرمانی میتواند برای درمان برخی از انواع غیرمعمول کندروسارکوم استفاده شود. به عنوان مثال:
از آنجا که درمان کندروسارکوم ممکن است دشوار باشد، شرکت در یک کارآزمایی بالینی برای آزمایش درمانهای جدیدتر ممکن است گزینهای باشد که باید در نظر گرفته شود.
