شما به پزشک خود تکیه میکنید تا اطلاعات واضح و مفیدی را به شما بدهد که شما را در تصمیم گیری در مورد مراقبت راهنمایی کند. پزشک شما به شما متکی است که باز و صادق باشید و به آنها اعتماد کنید. به این ترتیب، شما و پزشکتان همکار هستید – تیمی که با هم کار می کنند تا مطمئن شوند که بهترین مراقبت ممکن را دریافت میکنید.
از آنجایی که ارتباط خوب، کلیدی برای عضویت در یک تیم همکار است، مهم است که با پزشک خود احساس راحتی کنید. اینکه چقدر میتوانید با پزشک خود صحبت کنید، بخش مهمی از دریافت مراقبتهایی است که برای شما بهترین است.
زمانی که سرطان دارید، برنامهریزی و تصمیمگیری برای درمان ممکن است، زمان ببرد. مهم این است که هر چه میتوانید یاد بگیرید. اما، همچنین مهم است که به یاد داشتهباشید که تجربه سرطان هر فرد متفاوت است. انواع مختلفی از سرطان و انواع فرعی تومور وجود دارد که تجربه و گزینههای درمانی فرد را از دیگران متفاوت میکند. همچنین مشکلات و عوامل غیرسرطانی دیگری نیز وجود دارد که میتواند بر نحوه برنامهریزی و انجام مراقبت و درمان سرطان تأثیر بگذارد.
در حالی که منابع زیادی برای اطلاعات وجود دارد، اولین و مهمترین منبع شما باید پزشک و سایر افرادی باشد که بخشی از تیم مراقبت از سرطان شما هستند، زیرا آنها وضعیت شما را بهتر میدانند.
شریک بودن در درمان سرطان میتواند به شما کمک کند تا بهترین مراقبت را از تیم پزشکان، پرستاران و سایر ارائه دهندگان مراقبتهای بهداشتی که از شما مراقبت میکنند، دریافت کنید. با ایفای نقش فعال، نشان میدهید که مایلید با اعضای تیم مراقبت از سرطان صحبت کنید و توصیههای آنها را در نظر بگیرید. مهم است که به یاد داشته باشید که هر یک از اعضای تیم متفاوت است
مهارت هایی که می تواند به شما در تصمیم گیری کمک کند. آنها می توانند به سؤالات شما پاسخ دهند، از شما و خانواده تان حمایت کنند و به شما کمک کنند تا احساس کنید اطلاعات لازم برای تصمیم گیری مناسب خود را دارید. همچنین، اعضای تیم مراقبت از سرطان میتوانند به شما کمک کنند تا افراد و مکانهایی را در نزدیکی خود پیدا کنید که در صورت نیاز کمک بیشتری به شما کنند.
همچنین مهم است که در مورد نگرانیهای خود در مورد اینکه سرطان چگونه بر زندگی شما و کارهایی که انجام میدهید تأثیر میگذارد صحبتکنید. هرگز اطلاعات را دریغ نکنید. در مورد عادتهای خود صادق باشید، حتی اگر آنها عادتهایی هستند که ترجیح میدهید درباره آنها صحبت نکنید. این بدان معناست که شما باید همه چیز را به پزشک خود بگویید، حتی چیزهایی که به آنها افتخار نمیکنید، مانند سیگار کشیدن، نوشیدن یا استفاده از مواد غیرقانونی.
تصمیم گیری در مورد اینکه چقدر میخواهید در مورد سرطان و درمان آن بدانید، اولین قدم برای اینکه بتوانید راحت با پزشک خود صحبت کنید، میباشد.
ممکن است، بخواهید درباره همه چیز سرطان صحبت کنید. برخی از افراد وقتی همه حقایق را میدانند، احساس کنترل بیشتری نسبت به اتفاقاتی که برایشان میافتد، دارند. آنها سعی میکنند به طور کامل سرطان خود، روشهای درمانی و آنچه را که میتوانند انتظار داشته باشند، درک کنند.
شاید شما فقط اطلاعات کوچکی را در یک زمان میخواهید. برخی از افراد وقتی جزئیات بیش از حد در یک لحظه به آنها داده میشود، ناراحت میشوند. آنها احساس میکنند در جزییات پزشکی غرق شدهاند و ترجیح میدهند اکثر تصمیمات را به پزشک بسپارند.
از اینکه به پزشک خود بگویید، چقدر میخواهید یاد بگیرید، نهراسید. وقتی به افراد تیم مراقبت سرطان خود اجازه میدهید تا بدانند چقدر جزئیات میخواهید بشنوید، میتوانند با شما به گونهای ارتباط برقرار کنند که جذب و درک آنها برای شما به بهترین شکل ممکن باشد.
صحبت کردن با پزشک شما همیشه آسان نیست، اما مهم است که به خاطر داشته باشید که پزشک شما اغلب فردی است که میتواند به سوالات خاصی پاسخ دهد.
هر پزشک روش خاص خود را برای کمک به بیماران در مورد سرطان و درمان سرطان دارد. برخی از پزشکان و بیماران شنونده بهتری نسبت به دیگران هستند. به همین دلیل است که پزشک مناسب برای یک فرد ممکن است برای دیگری مناسب نباشد. مهمترین چیزی که باید به خاطر بسپارید این است که میتوانید در هر زمان از اعضای تیم خود اطلاعات بخواهید.
برخی از پزشکان شنونده بهتری نسبت به دیگران هستند.
اگر نگران هستید،شما نیاز دارید تا بپرسید. آنها آنجا هستند تا به سؤالات شما پاسخ دهند، حتی اگر بخواهید یک سؤال را بارها بپرسید. ارتباط خوب کلید اصلی است.
ارتباط خوب کلید اصلی است.
سخت است که تمام چیزهایی را که در هر ویزیتِ پزشک، به شما گفته میشود، به یاد داشته باشید؛ به ویژه هنگامی که مضطرب یا ترسیده اید.
حتی اگر پزشک با دقت همه چیز را توضیح دهد، ممکن است همه چیزهایی را که گفته یا به شما نشان داده شده است، نشنیده یا به یاد نداشته باشید. در اینجا چند راه وجود دارد که به شما کمک می کند همه چیزهایی را که پزشک به شما می گوید به یاد داشته باشید.
اطمینان حاصل کنید که هر دستورالعملی را که قبل از ترک دفتر به شما داده شده است، درک کردهاید.
اگر در فاصله زمانی بین مراجعه به پزشک سؤالی دارید، آنها را به محض به یاد آوردن یادداشت کنید. یک دفترچه یادداشت داشته باشید تا به شما کمک کند مرتب بمانید. به یاد داشته باشید که سایر اعضای تیم مراقبت از سرطان نیز میتوانند به بسیاری از سوالات شما پاسخ دهند.
اگر پس از پاسخ دادن به سؤالی توسط پزشک به جزئیات بیشتری نیاز دارید، آن را بگویید. گاهی حتی مفید است که دوباره همان سوال را به روشی متفاوت بپرسید. هیچ اشکالی ندارد که به پزشک خود بگویید که متوجه نمیشوید. اگر میخواهید در مورد سرطان یا درمان سرطان خود بیشتر بدانید، از پزشک خود بخواهید که مطالب خواندنی یا وب سایتهای مورد اعتماد را به شما پیشنهاد دهد.
از پرسیدن سوال خجالت نکشید. چیزی به نام سوال “احمقانه” وجود ندارد. در اینجا چند سوال اساسی وجود دارد که میتواند به شما کمک کند با پزشک خود صحبت کنید و شروع به یادگیری در مورد سرطان و انتخابهایی کنید که باید انجام دهید.
شما می توانید در مورد سوالات خاص تری که ممکن است بخواهید بر اساس جایی که در برنامه ریزی تشخیص و درمان خود هستید بپرسید، بیاموزید (تصمیم گیری و مدیریت درمان).
در اینجا موارد دیگری وجود دارد که ممکن است بخواهید در مورد آنها با پزشک خود صحبت کنید:
اگر سوالی داشتم بهترین زمان برای تماس چه زمانی است؟ برخی از پزشکان زمان خاصی برای پاسخ دادن به تماسها دارند. اغلب اوقات یک پرستار یا سایر اعضای تیم مراقبت از سرطان شما نیز میتواند به سوالات شما پاسخ دهد.
در صورت بروز مشکل جدی با چه کسی و کجا تماس بگیرم؟ نمونههایی از مشکلات جدی که باید در مورد آنها تماس بگیرم چیست؟ چه زمانی یک مشکل میتواند تا روز بعد صبر کند؟
بعد از ساعات اداری، روزهای تعطیل یا آخر هفته چطور؟
مطمئن شوید که میدانید چگونه میتوانید هر زمان که به کمک نیاز داشتید، کمک بگیرید. از پزشک خود بپرسید که برای چه مشکلاتی باید در طول ساعات اداری با شما تماس بگیرید و برای کدام مشکلات در مواقعی که مطب بسته است، نیاز به تماس اورژانسی دارند.
چه کسی اطلاعات دیگری در مورد سلامتی من دریافت میکند؟ آیا سایر پزشکان من باید در مورد سرطان من بدانند؟ همچنین ممکن است بخواهید پزشکتان با همسر، اعضای خانواده یا عزیزانتان در مورد بیماری شما صحبت کند. احتمالاً از شما خواسته میشود که فرمی را امضا کنید که به پزشکتان اجازه می دهد با افراد خاصی صحبت کند.
وقتی با درمان سرطان مواجه هستید، طبیعی است که تعجب کنید که یک پزشک دیگر ممکن است درمان متفاوتی را ارائه دهد. گرفتن نظر دوم میتواند به شما کمک کند تا در مورد تشخیص و برنامه درمانی خود اطمینان بیشتری پیدا کنید. پزشک میتواند به شما کمک کند تا پزشک دیگری پیدا کنید و/یا اطلاعاتی را که برای گرفتن نظر دوم نیاز دارید جمع آوری کنید. پزشک شما تعجب نخواهد کرد اگر بگویید که مایلید نظر دیگری دریافت کنید، بنابراین نگران نباشید که اگر مایلید به پزشک خود بگویید. با این حال، گاهی اوقات شروع سریع درمان مهم است و ممکن است زمان زیادی برای دریافت نظر دیگری نداشته باشید. (برای جزئیات بیشتر به «چه زمانی درمان باید شروع شود» و «در جستجوی نظر دوم» مراجعه کنید.)
از پزشک خود بپرسید که باید مراقب چه مشکلاتی باشید و هر گونه عوارض جانبی را به پزشک یا یکی دیگر از اعضای تیم مراقبت از سرطان خود بگویید. دانستن علائم فیزیکی، برای پزشک شما بسیار مهم میباشد که باید در طول درمان (و حتی پس از آن) بداند. افراد مبتلا به سرطان ممکن است با درد، تنفس، خواب، حالت تهوع، اشتها، روده، احساس خستگی یا … مشکل داشته باشند. همچنین ممکن است احساسات عاطفی داشته باشید که کنترل آنها در برخی مواقع سخت است و باید به پزشک خود نیز در مورد آنها بگویید. به یاد داشته باشید که تیم مراقبت از سرطان اگر در مورد مشکلی ندانند، نمی توانند به شما کمک کنند. به دکتر بگویید:
اگر پس از درمان عوارض جانبی همچنان ادامه داشت، به پزشک خود اطلاع دهید که چه چیزی موثر است و چه چیزی موثر نیست. بسیاری از مردم باید بیش از یک راه را امتحان کنند تا عوارض جانبی را تحت کنترل درآورند.
اگر اغلب احساس غمگینی، افسردگی یا ناامیدی می کنید و این احساسات از بین نمی روند، به پزشک خود اطلاع دهید. انواع مختلفی از ناراحتی عاطفی وجود دارد که با سرطان و درمان آن همراه است. (برای جزئیات بیشتر به تغییرات عاطفی، روانی و خلقی مراجعه کنید.)
در صورت نیاز به رفتن به بیمارستان، سایر متخصصان بهداشت نیز در مراقبت از شما مشارکت خواهند داشت و پزشک سرطان شما ممکن است تنها کسی نباشد که در مورد تصمیمات درمانی با شما صحبت میکند.
گاهی اوقات سیاستها و روالهای بیمارستانی ممکن است برنامه زمانی شما را بههم بزند. در بیمارستان، ممکن است با سر و صدا و فعالیت احاطه شوید که میتواند استرسزا باشد. غیرعادی نیست که خوابیدن در آنجا مشکل باشد. آزرده شدن یا احساس تنهایی و ترس نیز معمول است. نمیتوان از برخی از این موارد اجتناب کرد، اما میتوانید این مشکلات را با پرستاران و سایر اعضای تیم که از شما مراقبت میکنند، مطرح کنید. آنها میتوانند ایدههایی در مورد راههایی ارائه دهند که ممکن است به شما در مقابله کمک کند. برخی از بیمارستانها ناوبری بیمار، مددکار اجتماعی و داوطلبانی دارند که میتوانند به شما کمک کنند تا خود را با شرایط بیمارستان وفق دهید.
اگر در طول مدتی که در بیمارستان هستید با پزشک یا هر کارمند دیگری مشکل دارید، افراد دیگری هستند که ممکن است بتوانند کمک کنند. با پرستار خود صحبت کنید، با یک مددکار اجتماعی صحبت کنید یا به واحد شکایات بیمارستان مراجعه کنید. آنها میتوانند از شما حمایت کنند و به شما در سازماندهی افکارتان کمک کنند. با اجازه شما، آنها حتی ممکن است مستقیماً با پزشک شما صحبت کنند.
گاهی اوقات افراد فقط سبک های ارتباطی متفاوتی دارند که میتواند باعث تعارض یا نگرانی شود. این مورد، ممکن است با پزشک سرطان شما نیز اتفاق بیفتد. رابطه پزشک و بیمار یک همکاری است: «اگر همکاری به خوبی کار نمی کند، آنگاه میتوانید، احساس ناامیدی کنید.»
رابطه پزشک و بیمار یک همکاری است: «اگر همکاری به خوبی کار نمی کند، آنگاه میتوانید، احساس ناامیدی کنید.»
اگر در صحبت کردن با پزشک خود مشکل دارید، اغلب راههایی برای بهبود اوضاع وجود دارد. قبل از اینکه تصمیم بگیرید وضعیت ناامیدکننده است، سعی کنید نگرانیهای خود را حل کنید.
ابتدا، تا جایی که میتوانید صادقانه و آشکار به پزشک خود بگویید که در مورد چه چیزی نگران هستید. شاید شما نگران این هستید که تصمیمات بدون نظر شما گرفته میشود. شاید نگران این هستید که اطلاعات کافی برای تصمیمگیری ندارید. شاید شما نگران این هستید که برخی از چیزهایی که در حال رخ دادن هستند را درک نمیکنید. همه اینها نگرانیهای قابل درک هستند.
در اینجا چند راه وجود دارد که ممکن است بخواهید درباره شروع مکالمه فکر کنید:
اگر در طول ویزیتهای منظم نمیتوانید مشکل را با پزشک خود حل کنید، برای بررسی آن یک ویزیت ویژه بخواهید.
اگر احساس می کنید اوضاع بهتر نمیشود، ممکن است به صحبت با شخص ثالث در مورد مشکل فکر کنید. پزشک خانواده شما ممکن است مایل باشد موضوع را با پزشک سرطان در میان بگذارد. گاهی اوقات این استرس کمتر از مواجهه مستقیم با پزشک است و کمک آنها میتواند وضعیت را بهبود بخشد.
گاهیاوقات، درست مانند هر رابطه دیگری، ممکن است با پزشک خود تناسب خوبی نداشتهباشید. هیچ وقت برای محافظت از احساسات پزشک یا به این دلیل که به پزشک ارجاع داده شدهاید و احساس می کنید نباید تغییر دهید، در کنار پزشک نمانید. بخش مهمی از یک رابطه خوب بیمار و پزشک، ارتباط خوب است که نشاندهنده احترام است و باز و صادقانه میباشد. اگر این سطح از اعتماد را احساس نمیکنید، و میخواهید یک دکتر جدید پیدا کنید، حقدارید این کار را انجام دهید. شما باید کاری را انجام دهید که به نظر شما درست است.
