اطلاعات در اینجا بر روی سرطانهای اولیه استخوان (سرطانهایی که در استخوانها شروع میشوند.) تمرکز میکنند که اغلب در بزرگسالان دیده میشود. اطلاعات مربوط به استئوسارکوم، تومورهای یوینگ (سارکوم یوینگ) و متاستاز استخوانی به طور جداگانه بررسی شدهاست.
بسیاری از مراکز پزشکی و موسسات دیگر در سراسر جهان در حال انجام تحقیقات در مورد سرطان استخوان اولیه هستند.
در یادگیری تغییرات ژنی در سلولهای استخوانی که منجر به انواع مختلف تومورهای استخوانی میشود، پیشرفتهایی حاصل شده است. یادگیری بیشتر در مورد این تغییرات ممکن است به راههای بهتری برای یافتن تومورهای استخوانی، تشخیص انواع مختلف و درمان آنها بر اساس نقصهای ژنی منجر شود.
سرطانهای اولیه استخوان در بزرگسالان نادر است، بنابراین بررسی بهترین راههای درمان آنها دشوار است. اکثر متخصصان موافق هستند که افراد مبتلا به سرطانهای اولیه استخوان، به ویژه آنهایی که سرطانهای پیشرفته یا عودکننده دارند، ممکن است بخواهند در یک کارآزمایی بالینی ثبت نام کنند. آزمایشات بالینی زیادی وجود دارد که بر روی درمان انواع مختلف سرطان استخوان تمرکز دارند.
برخی از مطالعات در حال آزمایش داروهای جدید شیمی درمانی (Chemo) هستند. محققان همچنین به دنبال راههای جدید و شاید بهتر برای استفاده از داروهای موجود هستند. به عنوان مثال، پزشکان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا افزودن بیسفسفوناتی به نام زولدرونیک اسید (Zometa) به سیمان استخوانی که برای پر کردن فضای باقی مانده پس از برداشتن یک تومور GCT استفاده میشود، ممکن است احتمال بازگشت تومور در آن مکان را کاهش دهد یا خیر.
یکی دیگر از زمینههای مورد علاقه، عوارض جانبی طولانی مدت شیمی درمانی است. برخی از انواع سرطان استخوان نیز میتواند در میان افراد جوان رخ دهد، و پزشکان در تلاشند تا در مورد اینکه چگونه داروهای شیمی درمانی مورد استفاده ممکن است با افزایش سن بازماندگان عوارض جانبی طولانی مدت ایجاد کنند، بیشتر بیاموزند.
متأسفانه، شیمی درمانی در برابر برخی از انواع تومورهای استخوانی بسیار مؤثر نیست. داروهای جدیدتر هدفمند درمانی، Targeted drug therapy ، متفاوت از داروهای شیمی درمانی استاندارد عمل میکنند. آنها تغییرات خاصی در ژنها و پروتئینهای سلول های سرطانی را هدف قرار میدهند.
تحقیقات زیادی برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تغییرات ژنتیکی درون سلولهای سرطان استخوان در حال انجام است. پزشکان از آنچه یاد میگیرند برای تولید داروهای هدفمند (Targeted drug) جدید برای برخی از انواع سرطان استخوان و همچنین برای آزمایش و استفاده از داروهای هدفمند (Targeted drug) موجود که بر برخی از این تغییرات ژنی تمرکز دارند، استفاده میکنند. این داروها ممکن است توانایی سرطان را برای رشد و گسترش تغییر دهند و راههای جدیدتر و بهتری برای درمان این تومورها ارائه دهند.
به عنوان مثال، داروهای هدفمند (Targeted drug) در حال حاضر برای چندین تغییر ژن و پروتئین وجود دارد که محققان در سلول های کوردوما پیدا کردهاند. برخی از این داروهای هدفمند (Targeted drug) در حال حاضر گزینههایی در درمان کوردوماهای پیشرفته هستند. برخی از داروهای هدفمند در حال حاضر در حال آزمایش و استفاده در برابر کندروسارکومهای پیشرفته نیز هستند.
داروهای ایمونوتراپی به سیستم ایمنی بدن کمک میکند تا سلولهای سرطانی را شناسایی و به آنها حملهکند. انواع مختلفی از داروهای ایمونوتراپی وجود دارد. برخی از این موارد در حال مطالعه هستند تا ببینند آیا میتوانند در درمان انواع خاصی از سرطانهای استخوان مفید باشند.
به عنوان مثال، سلولهای سرطانی گاهی اوقات تغییرات ژن و پروتئین بیشتری نسبت به سلولهای سرطانی معمولی دارند. این باعث می شود انها حتی بیشتر از سلول های طبیعی متفاوت باشند (و بنابراین برای سیستم ایمنی بیشتر قابل مشاهده است). سرطان هایی با این نوع تغییرات بیشتر به برخی از انواع داروهای ایمونوتراپی پاسخ می دهند. این شامل سرطان هایی با بی ثباتی میکروماهواره بالا (MSI-H)، با نقص در ژن های ترمیم عدم تطابق (dMMR) یا با بار جهش تومور بالا (TMB-H) است. ازمایش های ازمایشگاهی از نمونه های تومور می تواند برای بررسی این تغییرات انجام شود.
به عنوان مثال، سلولهای سرطانی گاهی حتی تغییرات ژنی و پروتئینی بیشتری نسبت به سلولهای سرطانی معمولی دارند. این باعث میشود که آنها حتی بیشتر از سلولهای طبیعی متفاوت باشند (و بنابراین برای سیستم ایمنی بیشتر قابل مشاهده هستند). سرطانهایی که این نوع تغییرات را دارند بیشتر به برخی از انواع داروهای ایمونوتراپی پاسخ میدهند. این شامل سرطان هایی با microsatellite instability (MSI-H) بالا، با نقص در ژن های ترمیم عدم تطابق (dMMR)، یا با بار جهش تومور بالا (TMB-H) میشود. تستهای آزمایشگاهی نمونههای تومور را میتوان برای بررسی این تغییرات انجام داد.
متأسفانه، تنها بخش کوچکی از سرطانهای استخوان دارای این نوع تغییرات هستند. اما وقتی این کار را انجام میدهند، داروهای ایمونوتراپی به نام مهارکنندههای نقطه بازرسی (checkpoint inhibitors)، مانند pembrolizumab (Keytruda)، گاهی اوقات میتوانند مفید باشند.
محققان همچنین در حال مطالعه بسیاری از انواع دیگر ایمونوتراپی برای استفاده در درمان سرطان استخوان هستند.
داروهایی که بر سلولهای درون استخوانها تاثیر می گذارند (استئوبلاستها و استئوکلاستها) میتوانند در درمان برخی تومورهای استخوانی مفید باشند. این داروها اغلب برای انواع دیگر سرطان که به استخوانها گسترش یافتهاند، استفاده میشود، اما ممکن است در درمان برخی از انواع سرطان های اولیه استخوان نیز مفید باشد.
به عنوان مثال، دنوزوماب (Xgeva) نوعی داروی شناخته شده به عنوان مهار کننده RANKL است که بر سلولهای استخوانی به نام استئوکلاستها تاثیر میگذارد. دنوزوماب میتواند برای درمان برخی از تومورهای GCT استخوان استفاده شود.
زولدرونیک اسید (Zometa) یک نوع دارو شناختهشده از خانواده بیس فسفونات است که استئوکلاستها را به روش دیگری تحت تاثیر قرار میدهد. پزشکان در حال مطالعه این موضوع هستند که آیا این دارو ممکناست در درمان برخی از انواع تومورهای استخوانی مانند تومورهای GCT استخوان مفید باشد.
رایجترین نوع پرتودرمانی برای درمان بیشتر انواع سرطان استفاده از پرتوهای اشعه ایکس است. اما دوزهای بالای اشعه ایکس برای درمان اکثر انواع تومورهای استخوانی مورد نیاز است که میتواند مناطق اطراف را تحت تاثیر قراردهد و منجر به عوارض جانبی شود. پزشکان در حال حاضر به دنبال انواع دیگر اشعه هستند که ممکن است ایمنتر یا موثرتر باشد.
به عنوان مثال، تابش پرتو پروتون (proton beam radiation) از پرتوهای ساخته شده از پروتون (بخش هایی از اتم ها) استفاده میکند که دارای خواصی هستند که اجازه میدهد مناطق نزدیک تومور تابش کمتری داشتهباشند. تابش پروتون اغلب برای درمان تومورهای استخوانی در نزدیکی اندامهای بسیار حساس مانند مغز یا ستون فقرات استفاده میشود. گاهی اوقات برای تومور در سایر قسمتهای بدن نیز استفاده میشود و از آنجا که پیشرفتها این درمان را حتی دقیقتر و گستردهتر در دسترس قرار میدهد، ممکن است در درمان تومورهای استخوانی بهتر عمل کند. در حال حاضر تنها تعداد محدودی از مراکز درمان پرتو پروتون در ایالات متحده وجود دارد و در حال حاضر در ایران وجود ندارد.
یک شکل بسیار کمتر رایج از تابش ذرات، تابش یون کربن (carbon ion radiation)، از ذرات سنگینتر استفاده میکند که ممکن است باعث آسیب بیشتر به تومور شود. تابش یون کربن ممکن است در درمان برخی از انواع تومورهای استخوانی که به درمانهای فعلی پاسخ نمیدهند مفید باشد، اما تحقیقات بیشتری برای اطمینان لازم است. این درمان تنها در تعداد انگشت شماری از مراکز در سراسر جهان در دسترس است و در حال حاضر هیچ امکانات تابش یون کربن در ایران وجود ندارد.
