سرطان زمانی شروع میشود که سلولها شروع به رشد خارج از کنترل می کنند. سلولها تقریبا در هر بخشی از بدن میتوانند به سرطان تبدیل شوند و سپس می توانند به سایر قسمتهای بدن گسترش یابند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرطان و نحوه شروع و گسترش آن، ببینید سرطان چیست؟
سرطانهای اولیه استخوان زمانی شروع میشوند که سلولهای استخوان شروع به رشد خارج از کنترل میکنند.
سرطانهای اولیه استخوان در استخوان ها شروع می شوند. اکثر سرطانهای استخوان در کودکان و نوجوانان، سرطانهای اولیه استخوان هستند.
اما در بزرگسالان، بیشتر سرطانها در استخوان ها از یک عضو دیگر شروع میشوند و سپس به استخوانها گسترش مییابند. این به عنوان متاستاز استخوان شناخته میشود و میتواند با برخی از سرطانهای شایع مانند سرطان پستان، پروستات یا ریه اتفاق بیفتد. به عنوان مثال، سرطان پستان که به استخوانها گسترش می یابد سرطان استخوان نیست، سرطان پستان متاستاتیک است. سلولهای سرطانی در استخوان شبیه سلول های سرطانی در پستان هستند، و با آنها به همان شیوه درمان می شود.
انواع مختلفی از سرطان استخوان وجود دارد. پزشک شما می تواند اطلاعات بیشتری در مورد نوع سرطان شما به شما بگوید.
تومورهای استئوسارکوم و یوینگ (سارکوم یوینگ) شایعترین سرطانهای استخوان در کودکان و نوجوانان هستند. برای اطلاعات بیشتر در مورد این سرطانها، بر روی لینک های آنها کلیک کنید.
شایع ترین انواع سرطان استخوان در بزرگسالان عبارتند از:
برخی از سرطان ها در مغز استخوان (مرکز استخوان ها، جایی که سلول های خونی جدید ساخته می شوند) شروع میشوند. این سرطانها شامل مولتیپل میلوما، لوسمی و برخی از لنفومهای غیر هوچکین است. اینها به عنوان سرطان استخوان در نظر نمیگیرند. برای اطلاعات بیشتر در مورد این سرطان ها، بر روی لینک های بالا کلیک کنید.
این سرطانها ممکن است تا زمانی که دردی ایجاد نکنند که فرد را مجبور به مراجعه به پزشک کند، یافت نشوند. سایر علائم یا نشانههای سرطان استخوان میتواند شامل تورم، توده و/یا شکستگی استخوان باشد.
پزشک از شما سوالاتی در مورد سلامتی شما میپرسد و یک معاینه فیزیکی انجام میدهد. اگر نشانههایی به سرطان استخوان اشاره میکنند، آزمایشهایی لازم است تا مطمئن شویم. در اینجا برخی از آزمایشات و اقدامات پاراکلینیک که ممکن است نیاز داشته باشید، آورده شده است:
رادیوگرافی ساده: اکثر سرطان های استخوان را می توان در رادیوگرافی ساده (X-Rays) مشاهده کرد، بنابراین این اغلب اولین آزمایش انجام شده در صورت ابتلا به سرطان استخوان است.
امآرآی (MRI): امآرآیها از امواج رادیویی و آهنرباهای قوی به جای اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر دقیق از بدن استفاده میکنند. MRI میتواند برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اندازه و شکل تومور در استخوان استفاده شود.
سی تی اسکن (CT Scan): این آزمایش ترکیبی از بسیاری از اشعههای ایکس برای ایجاد تصاویر دقیق است. می توان از آن استفاده کرد تا ببینند ایا سرطان به کبد، ریهها یا سایر اندامها گسترش یافته است.
اسکن استخوان: این ازمایش ممکن است برای دیدن اینکه ایا سرطان به استخوان های دیگر گسترش یافته است، انجام شود. مقدار کمی از مواد رادیواکتیو سطح پایین در خون شما قرار می گیرد. این در مناطق اسیب دیده استخوان در سراسر بدن قرار می گیرد. یک دوربین ویژه رادیواکتیویته را نشان می دهد و تصویری از استخوان های شما ایجاد می کند.
اسکن PET: اسکن PET مانند اسکن استخوان است، اما از نوعی قند استفاده میکند که میتواند در داخل بدن شما با یک دوربین خاص دیده شود. جایی که سرطان وجود دارد، این قند به عنوان یک “نقطه داغ” نشان داده می شود. این آزمایش زمانی مفید است که پزشک شما فکر میکند سرطان ممکن است گسترش یافته باشد، اما نمی داند کجا؟ برخی از دستگاهها میتوانند هر دو PET و سی تی اسکن را همزمان انجام دهند (که به عنوان PET / CT scan شناخته می شود).
بیوپسی: برای این آزمایش، پزشک قطعات کوچکی از تومور را خارج می کند. این سلولها برای سلولهای سرطانی بررسی میشوند. این تنها راه برای اطمینان از اینکه آیا شما سرطان استخوان دارید (و چه نوع ان است) است. بیوپسی را می توان با یک سوزن توخالی یا با جراحی انجام داد. از پزشک بپرسید که به چه نوع بیوپسی نیاز دارید و چگونه انجام می شود؟
اگر تومور در استخوان باشد، بسیار مهم است که یک جراح که بسیاری از تومورهای استخوانی را درمان می کند، بیوپسی را انجام دهد. این ممکن است بعدا درمان را تحت تاثیر قرار دهد.
اگر سرطان استخوان دارید، پزشک میخواهد بفهمد که تا چه حد گسترش یافتهاست. این مرحله بندی (Staging) نامیده میشود. پزشک شما میخواهد مرحله سرطان شما را مشخص کند تا تصمیم بگیرد که چه نوع درمانی برای شما مناسب است.
این مرحله نشان می دهد که سرطان در جایی که شروع شده است چقدر رشد کرده است. همچنین می گوید که آیا سرطان به سایر قسمتهای بدن شما گسترش یافته است؟
سرطان شما می تواند مرحله ۱، ۲، ۳ یا ۴ باشد. هر چه این تعداد کمتر باشد، سرطان کمتر گسترش یافته است. تعداد بالاتر به معنای سرطان جدیتر است. حتماً از پزشک در مورد مرحله سرطان و معنای آن برای شما سوال بپرسید.
راههای زیادی برای درمان سرطان استخوان وجود دارد:
پزشکان اغلب از هر دو نوع درمان برای سرطان استخوان استفاده میکنند. برنامه درمانی که برای شما بهترین است بستگی به:
جراحی بخش مهمی از درمان برای اکثر انواع سرطان استخوان است. هدف از جراحی این است که تمام سرطان را از بین ببرد. اغلب برخی از بافت های طبیعی اطراف آن نیز باید برداشتهشوند. در موارد نادر، بازو یا پا مبتلا به سرطان باید قطعشود تا تمام سرطان خارج شود. اگر سرطان پخش شده باشد، آن تومورها نیز باید خارج شوند.
هر نوع جراحی می تواند خطرات و عوارض جانبی مانند خونریزی، لخته شدن خون و عفونت داشتهباشد. جراحی در قسمتهای مختلف بدن میتواند عوارض جانبی مختلفی داشتهباشد. از پزشک بپرسید که چه انتظاری می توانید داشته باشید. اگر مشکلی دارید، به پزشکان خود اطلاع دهید. پزشکانی که افراد مبتلا به سرطان استخوان را درمان میکنند باید بتوانند در هر مشکلی که پیش می آید به شما کمک کنند.
پرتودرمانی از اشعههای پر انرژی (مانند اشعه ایکس) برای کشتن سلولهای سرطانی استفاده میکند. اکثر سلولهای سرطانی استخوان بهراحتی با اشعه کشته نمیشوند، بنابراین این نوع درمان برای همه سرطانهای استخوان استفاده نمیشود. این روش اگر جراحی نمی تواند تومور را از بین ببرد، ممکن استمورد استفاده قرارگیرد. همچنین ممکن است پس از جراحی برای کشتن سلول های سرطانی که ممکن است در محل باقیمانده باشند، استفاده شود.
پرتودرمانی سرطان را از یک دستگاه خارج از بدن هدف قرار می دهد که تابش پرتو خارجی (external beam radiation) نامیده میشود.
اگر پزشک شما پرتودرمانی را پیشنهاد میکند، در مورد عوارض جانبی که ممکن است اتفاق بیفتد صحبت کنید. عوارض جانبی بستگی به بخشی از بدن شما دارد که درمان میشود. شایع ترین عوارض جانبی اشعه عبارتند از:
اکثر عوارض جانبی پس از پایان درمان بهتر میشوند، اما برخی ممکن است طولانیتر شوند. با تیم مراقبت از سرطان خود در مورد آنچه میتوانید انتظار داشته باشید، صحبت کنید.
شیمیدرمانی استفاده از داروها برای مبارزه با سرطان است. داروها اغلب از طریق یک سوزن به یک ورید داده میشوند. این داروها وارد خون میشوند و در سراسر بدن پخش میشوند.
شیمی درمانی در چرخه یا دور داده میشود. هر دور درمان با استراحت همراه است. بیشتر اوقات، دو یا چند داروی شیمیدرمانی داده میشود. درمان اغلب چندین ماه طول میکشد.
شیمیدرمانی میتواند باعث شود شما احساس خستگی کنید، معده خود را بیمار کنید یا باعث ریزش موهای شما شود. اما این مشکلات پس از پایان درمان برطرف میشوند. برخی از داروهای شیمیدرمانی ممکن است عوارض جانبی دیگری ایجاد کنند که برخی از انها ممکن است مدت زیادی طول بکشد.
راههایی برای درمان بیشتر عوارض جانبی شیمیدرمانی وجود دارد. اگر عوارض جانبی دارید، با تیم مراقبت از سرطان خود صحبت کنید تا بتوانند کمک کنند.
داروهای هدفمند عمدتا بر روی تغییرات در سلولهایی که آنها را سرطانی میکند، کار میکنند. این داروها متفاوت از داروهای شیمیدرمانی عمل میکنند. آنها ممکن است حتی اگر درمان های دیگر موثر واقع نشوند، سودمند باشند.
برخی از انواع دیگر داروها ممکن است فقط سلولهای استخوانی را تحت تاثیر قرار دهند یا ممکن است به سیستم ایمنی بدن در مبارزه با سرطان کمککنند. این نوع داروها میتوانند در درمان برخی از انواع سرطان استخوان مفید باشند.
عوارض جانبی بستگی به این دارد که کدام دارو استفاده میشود. این داروها ممکناست، باعث درد معده شوند یا باعث لرز، تب، بثورات و سردرد شوند. عوارض جانبی اغلب پس از پایان درمان از بین میروند.
راههایی برای درمان بیشتر عوارض جانبی ناشی از داروهای هدفمند یا سایر انواع داروها وجود دارد. اگر عوارض جانبی دارید، به تیم مراقبت از سرطان خود بگویید تا بتوانند کمککنند.
هنگامی که شما سرطان دارید، ممکناست در مورد راههای دیگر برای درمان آن یا درمان علائم خود بشنوید. اینها ممکن است همیشه درمانهای پزشکی استاندارد نباشند. این درمانها میتواند ویتامینها، گیاهان، رژیمهای غذایی و چیزهای دیگر باشد.
برخی از این درمانها ممکن است مفید باشند، اما بسیاری از آنها ازمایش نشدهاند. نشان داده شده است که برخی از آنها کمک نمی کنند. برخی از آنها حتی مضر هستند. با پزشک خود در مورد هر چیزی که در مورد استفاده از آن فکر میکنید، صحبتکنید، چه ویتامین، رژیم غذایی یا هر چیز دیگری باشد.
پس از اتمام درمان خوشحال خواهید شد. اما ممکن است سخت باشد که نگران بازگشت سرطان نباشید. حتی زمانی که سرطان هرگز بر نمیگردد، مردم هنوز نگران آن هستند. تا سالها پس از پایان درمان، باید به پزشک سرطان خود مراجعه کنید. اطمینان حاصل کنید که به تمام این بازدیدهای پیگیری بروید. ممکن است برای دیدن اینکه آیا سرطان بازگشته است، معاینه، آزمایش خون، اسکن، رادیوگرافی و شاید آزمایشهای دیگر بر روی شما انجام شود.
در ابتدا، ویزیت شما ممکن است هر چند ماه یکبار باشد. سپس، هر چه بیشتر سرطان نداشته باشید، بازدید کمتر مورد نیاز است. پزشک به شما می گوید که کدام آزمایش ها و هر چند وقت یکبار بر اساس نوع و مرحله سرطان و درمان هایی که انجام داده اید، انجام شود.
ابتلا به سرطان و مقابله با درمان می تواند سخت باشد، اما همچنین می تواند زمانی باشد که به زندگی خود به شیوه های جدید نگاه کنید. شما ممکن است در مورد چگونگی بهبود سلامت خود فکر کنید. با ما تماس بگیرید یا با پزشک خود صحبت کنید تا دریابید که چه کاری می توانید انجام دهید تا احساس بهتری داشته باشید.
ممکن است به این فکر کنید که چگونه سلامت خود را بهبود بخشید. با ما تماس بگیرید یا با پزشک خود صحبت کنید تا بدانید چه کاری می توانید انجام دهید تا احساس بهتری داشته باشید.
